środa, 14 października 2015

Zapraszamy na wernisaż

wystawy art. pl. Pani Marii Romany Gierczyńskiej
pt. "Medytacje w kwadratach"
15 (niedziela) listopad 2015r. godz. 18.00
wystawa czynna do 29 listopada w godz. od 17-19
od czwartku do niedzieli

poniedziałek, 5 października 2015

Oto nieco fotek z wernisażu

"CZARNO/BIAŁE"

oraz recenzja z wystawy
























„Czarno – Biały, czy Szary Wachlarz Spojrzenia...“
Wystawa "Szwedzi w Poznaniu - Czarno/Białe - Monochromatyczny" - Stowarzyszenie Konstnärsföreningen Dymlingen , Jonkoping /Szwecja/ Artyści ze Szwecji z wizytą w Polsce
Kurator Wystawy – Natalia Rozmus / Kooperacja - Uniwersytet Artystyczny oraz Galeria - Salon Sztuki „Kreatura“ w Poznaniu

Tekst - dr Agnieszka Balewska
„Wzór Świata“ - najczęściej barwny, a sam w sobie czarno – biały... Wtedy kiedy Słońce odbija swoje światło w Ksieżycu, i wbrew logice dnia – to światło w wersji nocnej jest nam jeszcze bardziej konieczne niż w dzień... Wtedy pojawiają się nasze przeczuwane myśli i emocje, czy też ulotne marzenia.
Czasem przypłynie wątek ze wspomnień, czy też próba rozrachunku dnia codziennego, bądź bilans całego życia... Dlatego wystawa: „Czarno/Białe“ / Monochromatyczne - w Galerii - Salon Sztuki „Kreatura“ w swojej, oryginalnej, autorskiej prezentacji i artystycznej odsłonie – definiuje tym razem – pierwotną, rysunkową – monochromatyczną – graficzną formę. I choć może chciałoby się wrócić – do rozmalowanej tęczy, czy pełnego spektrum światła, to jednak widzowie zostali postawieni w nietypowej dla percepcji oka – sytuacji, w której szukamy subtelnych i cichych, mimalnie dynamicznych zmian w planie obserwacji spojrzenia. Widzimy wyraźnie metamorfozy tejże rzeczywistości, jako: Czarno - biały i szary wachlarz spojrzenia i wizualnych doznań... I oto ten scalony i w pełni nasycony kontrastami „obraz“ – wraz z półcieniami szarego, plastycznego i artystycznego świata – przeniknął z naszego, dziennego, rozmigotanego życia - właśnie w tę wąską szczelinę czarno - białego widocznego blasku. Stanowi on wyraz odbitego i gwieździstego światła w opozycji do czeluści i głębi nocy. Zatem w ten sposób zamanifestowali swoje twórcze założenia artyści ze stowarzyszenia Konstnarsforeningen Dymlingen.
 Wspomniani szwedcy twórcy z Jonkoping, którzy z reguły i z wyboru posługują się zazwyczaj pełną barwną, plastyczną paletą barw, to jednak – teraz „weszli“ świadomie na szlak monochromatyczny – na rzecz tej, w/w planowanej wystawy,  zarazem świadcząc o swojej twórczej postawie w świecie czystej sztuki. Ograniczyli kolor do minimum, opuszczając, tym samym na pewien okres czasu – „barwną codzienność“ własnych prac i intensywnych malarskich przeżyć. Podjęli dość ambitną decyzję i oddalili się celowo od  kolorystycznej euforii na rzecz skromnej harmonii gradacji: czerni i bieli w stopniowanych i różnie nasycanych szarościach. Pokazują oni twórczy obraz sztuki w jej głębi oraz w jej wnętrzu, czy też „odbijaniu“ refleksów sytuacyjnych, klimatycznych – galeryjnych świateł. A pomimo oporu doznań percypowania czarno – białego obrazu tej sztuki, artyści konsekwentnie poddali się wyznaczonej regule i wytyczonym granicom.
Całość wystawy zdaje się być elementarnie prosta i „piękna“ – dzięki swojej oszczędności wyrazu artystycznego. Jest ona w rzeczy samej wręcz ascetyczna i zarazem wymagająca od widza skupienia, a nie tylko - głośnych, publicznych opinii, czy komentarzy... Prezentacja tychże prac z zasady i z przekonania jest syntetycznie wyciszona i pełna jesiennej, ciepłej nostalgii i spokoju.
Można na tej wystawie znaleźć coś dla siebie – indywidualnie – jakąś cichą refleksję nad życiem i przemijaniem, ale też i nadzieję na przetrwanie subtelnych wartości życia. Może też pojawić się pytanie: "Dokąd rozpędził się świat uderzając w nas - iskrzącymi światłami reklam i iluminofonii...? Czy też cyfrowych, multimendialnych ekranów i mobilnych platform czy filmów 3D - kin trójwymiarowych...? „Gdzieś“ wspomniani, szwedcy artyści zdają sie mówić: „Stop“ - tej zbiorowej utopii i manii pożądania formy i koloru, czy też wbrew zbyt silnemu atakowaniu zmysłów przez komercyjne produkty. Dlatego prace zespołu artystów komunikują nas o „rzeczywistości nagiej“, ale też i wymagających szczególnej uwagi w ich obrazowaniu i sztuce graficznej, rysunkowej, czy technice mieszanej, przeplatanej z fotografią i rysunkiem lub czarno - białym malarstwem. Pojawia się zatem m.in.: pejzaż, także rysunek z widzeniem natury, monochromatyczne widoki architektury oraz postacie - osób, czy przedstawienia sytuacyjne, jak również przestrzenne abstrakcyjne kształty, bazujące na budowaniu fizycznych form, opartych na kontrastach materiałów: masy i przezroczystości. Zatem wspomniana grupa artystów, biorących udział w tej wspólnej wystawie, stanowi wysoką klasę ich pokazu, dzięki własnej, subtelnej, artystycznej formie prac i planowanej oszczędności środków wyrazu – osiągnęli zamierzony efekt i skuteczny widzialny poziom estetycznych doznań. Zatem twórcami tychże prac są: prezes stowarzyszenia – „Konstnärsföreningen Dymlingen“ Roland Englund z pracami strukturalnymi w oparciu o analizę natury. Także swoją pracę rysunkową z obrazowaniem drzewa, prezentuje artystka Niese Wetterbratt. Również metaforyczne przedstawienie wzajemnych postaci wykonała Birgitta Ramstrand Efraim. Z kolei prace impresyjne - rysunkowe w plenerze pokazuje Lisabeth Thapper. Również można obejrzeć naturę drzew i bazowego - pierwotnego morza w wykonaniu Ann-Carin Andersson oraz Roland Englund, czy Ingegerd Carlstrom. Ciekawe konceptualnie prace przedstawia Marcus Appelberg, w monochromatycznej fotografii, pokazując zdjęcia betonu. Na uwagę zasługują też prace z architekturą - artystki Natalii Rozmus, która jest kuratorką w/w wystawy i prowadziła ciekawy wernisaż, przekazując dobry, przyjazny monolog – dialog, będąc w roli prelegentki i tłumacza. Także prace: Douglas Wiberg, pokazują dynamiczną i abstrakcyjną formą elementarnej natury. Natomiast prezentacja postaci na płaszczyźnie to domena artystki Marina Sundberg. Zobaczyć można też osobliwe – intrygujące prace o charakterze metaforycznym i nostalgicznym, pełną symboli – autorki EvaBritt Lindgren, której poszukiwania oscylują w kierunku mieszania techniki graficznej i malarskiej, w oszczędnym założeniu - gradacji szarości, bieli i czerni. Tematem jej prac są silne wspomnienia, oraz poszukiwanie tożsamości i relacje z najbliższymi osobami przywołane z przeszłości, w postaci figuratywnych przedstawień. Równolegle tematem – osób zajmuje się Jennie Ljungeskop. A proste ujęcia, w abstrakcyjnym temacie przestrzennych rzeźb - obiektów sztuki, w ich unikatowych elementach i w złożonej definicji – to prace kolejnych artystek, jak Ulla Hultberg, Brittmari Hagmarker oraz Maggie Elkhouri. Ogladając zatem z uwagą – wymienione dzieła, na wystawie: „Czarno/Białe“ – odnosi się wrażenie ogólnej, stylistycznej spójności i konsekwecji w doborze i  lokowaniu tychże prac. Zatem wszystkie dzieła są wzajemnym dopełnieniem, ale nie – kompromisem. Są świadomym wyborem i wzajemnym uzupełnieniem. Wystawa rzeczywiście wyłania się, jako bogata w różnorodności, zarazem pełna jest ascezy w temacie i w formie. Oddaje i ujawnia w swej skromności i czystej artykulacji artystycznej – wiele niezwykłych i dobrych, życzliwych emocji, subtelnych wrażeń i niezwykłych przeżyć estetycznych.
Polecam zatem tę wystawę wszystkim wrażliwym uczestnikom kultury a poznawczo i też / jak najbardziej - artystom praktykującym sztukę na co dzień...      
                       dr  Agnieszka Balewska      
Poznań, 02. 10. 2015




***
Wystawa czynna do niedzieli 11bm
Salon czynny w czwartki, piątki, soboty i niedziele w godz. od 17-19
Wszystkie prace wystawione są do sprzedaży